در ابتدا، لازم است تمام پارامترها و ملاحظات اولیه مربوط به پروژه را طبق الزامات سازمان نظام مهندسی مدنظر قرار گیرد. این اقدام شامل مطالعه کامل از خاک و مکان در نظر گرفته شده است.
امروزه پایدارسازی به روش‌های نیلینگ و خرپای فولادی، متداول ترین روش‌های پایدارسازی گود در سطح کشور هستند. هر کدام از روش‌های مذکور دارای مزایا و معایبی نسبت به یکدیگر هستند که با بررسی جمیع آن‌ها زیر نظر مشاور پایدارسازی مجرب، کارفرمایان محترم در هر پروژه اقدام به انتخاب روش مناسب می‌نمایند.
انواع تست های کششی بارگذاری، سیکل های بارگذاری و باربرداری، تست خزش و بارگذاری تا حد نهایی از این قبیل تست ها می باشند.
این دو روش علی‌رغم شباهات‌های بسیاری که با یکدیگر دارند دارای تفاوت‌هایی نیز می‌باشند که در ادامه به آن‌ها اشاره خواهیم کرد. تفاوت نیلینگ و انکراژ عبارت است از:
یکی از تفاوت‌های بارز بین سیستم انکراژ و روش میخکوبی، این است که در انکراژ، میلگردها در مراحل آخر، تحت نیروی پس‌تنیدگی قرار می‌گیرند.
این نوارها قادرند آب را از طریق منافذ خاک جذب و از زیر بدنه دیوار به محل مناسبی جهت تخلیه، هدایت کنند.
برخی از مواقع، به علت ریزشی بودن دیوار گود و ایجاد لرزش‌های ناشی از نیلینگ چیست حفاری چال‌ها ممکن است دیواره گود در عمق‌های محدود و کم نیز دچار ریزش‌های موضعی شوند.
اگر این گونه خاک‌ها کاملا خشک بوده و شامل مصالح ریز دانه نباشند یا هیچ گونه سیمانتاسیون طبیعی‌ای از خود نشان ندهند، فاقد چسبندگی ظاهری هستند.
البته در روش میخکوبی معمولا از یک لایه بتن پاششی (شاتکریت) به عنوان پوشش استفاده می شود.
جهت اطلاع از هزینه اجرای سازه نگهبان نیلینگ پیشنهاد می‌شود که با کارشناسان فعال در این زمینه صحبت کرده و پس از مقایسه نحوه اجرا، هزینه و زمان اقدام کنید.
روش نیلینگ یا میخکوبی طبق مراحل زیر انجام می‌شود که عبارتند از:
عرض منطقه گودبرداری در این مرحله باید به‌گونه‌ای باشد که تمامی تجهیزات و دستگاه‌های مورد نیاز به راحتی در محل مناسب قرار بگیرند و انجام فرآیند به سادگی صورت بگیرد.
این امر، به ویژه در دیوارهای نیلینگ دائمی، از جمله معایب و محدودیت‌های جدی این روش در این شرایط است.
بسته به تغییر مکانی که خاک انجام می‌دهد و همچنین نوع رویه سیستم میخ گذاری خاک، نحوه توزیع فشار جانبی متفاوت است.